بیماری لکودیستروفی متاکروماتیک (Metachromatic leukodystrophy یا MLD) یک اختلال اتوزومی مغلوب است که به دلیل جهش در ژن ARSA رخ می‌دهد. این ژن مسئول تولید آنزیم آریل‌سولفاتاز A (arylsulfatase A) است. کمبود آریل‌سولفاتاز A منجر به ناتوانی در تجزیه سولفاتیدها (sulfatides) می‌شود. تجمع سولفاتیدها در سیستم عصبی مرکزی (CNS) باعث تخریب میلین می‌گردد. سولفاتیدها همچنین می‌توانند در سیستم عصبی محیطی، کلیه‌ها و کیسه صفرا تجمع یابند.

ویژگی‌های بالینی MLD

MLD دارای سه زیرگروه بالینی با سن شروع و پیشرفت متغیر است:

• MLD نوزادان دیررس (Late-infantile MLD): این نوع شایع‌ترین فرم MLD است و شروع آن قبل از ۳۰ ماهگی است. معمولاً با هیپوتونی پیش‌رونده، ضعف، و دیزآرتری (dysarthria) و پسرفت مهارت‌های شناختی، زبانی و حرکتی ظاهر می‌شود. اکثر کودکان طی ۵ سال پس از بروز علائم جان خود را از دست می‌دهند.

• MLD نوجوانان (Juvenile MLD): شروع آن بین ۳۰ ماهگی تا ۱۶ سالگی است. علائم اولیه ممکن است شامل افت عملکرد تحصیلی، تغییرات شخصیتی و مشکلات رفتاری باشد. پیشرفت علائم عصبی متغیر است. اکثر بیماران قبل از ۲۰ سالگی فوت می‌کنند.

• MLD بالغین (Adult MLD): شروع آن بعد از ۱۶ سالگی است و با تظاهرات بسیار متغیری همراه است. علائم اولیه اغلب شامل افت عملکرد شغلی یا علائم روانپزشکی است که معمولاً به تشخیص اولیه اختلالات خلقی یا روان‌پریشی (psychosis) منجر می‌شود. علائم عصبی شامل ضعف، نوروپاتی محیطی (peripheral neuropathy)، از دست دادن هماهنگی و اسپاستیسیته (spasticity) می‌باشد.